ប្រវតិ្តអក្សារសាស្រ្តខ្មែរ
តាមប្រវត្តិវិជ្ជា គេចែកសម័យកាលជាបួន ផ្នែកគឺ ៖ ១. សម័យកាលទី ១ សម័យនគរភ្នំ គ្រិស្តសតវត្សទី១ ដល់ទី៦ ២. សម័យកាលទី ២ សម័យមុនអង្គរចាប់ពី គ.ស ៥៥០ ដល់ ៨០២ ព្រះមហាក្សត្រសំខាន់ៗខ្លះក្នុងសម័យកាលនោះមាន៖ ព្រះបាទភវរ្ម័នទី ១ ( គ.ស ៥៥០ - ៦០០ ) ព្រះបាទមហិន្រ្ទវរ្ម័ន ចិត្រាសេន ( គ.ស ៦០០ - ៦១៥ ) ព្រះបាទឥសានវរ្ម័ន ទី ១ ( គ.ស ៦១៥ - ៦៣៥ ) ព្រះបាទ ភវរ្ម័ន ទី ២ ( គ.ស ៦៣៩ - ៦៥៥ ) ព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័ន ទី ១ ( គ.ស ៦៥៥ - ៦៨១ ) សម័យកាលទី ៣ សម័យអង្គរ គ្រឹស្តសតវត្ស ទី ៩ ដល់ទី ១៤ ( គ.ស ៨០២ ដល់ ១៣៣៦ ) ព្រះមហាក្សត្រសំខាន់ៗ ក្នុងសម័យកាលនេះមាន ៖ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន ទី ២ ( គ.ស ៨០២ - ៨៥០ ) ដែលបានកសាងប្រាសាទដំបូងនៅភ្នំគូលែន ព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័ន ទី ៣ ( គ.ស ៨៥៤ - ៨៧៧ ) ព្រះបាទ ឥន្រ្ទវរ្ម័ន ទី ១ ( គ.ស ៨៧៧ - ៨៨៩ ) ព្រះបាទ យសោវរ្ម័ន ទី ១ ( គ.ស ៨៨៩ - ៩០០ ) ព្រះបាទ ហសវរ្ម័ន ទី ២ ( គ.ស ៩៤១ - ៩៤៤ ) ព្រះបាទ រាជន្រ្ទវរ្ម័ន ( គ.ស ៩៤៤ - ៩៦៨ ) ព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័ន ទី ៥ ( គ.ស ៩៦៨ - ១០០១ ) ព្រះបាទ សូរ្យវរ្ម័ន ទី ១ ( គ.ស ១០០២ - ១០៥០ ) ព្រះបាទ ឧទយាទិត្យាវរ្ម័នទី ២ ( គ.ស ១០៥០ - ១០៦៦